Narzędzie do obróbki zgrubnej i wykończeniowej zbudowane jest z umocowanej na stałe do korpusu ściernicy przeznaczonej do szlifowania zgrubnego. Na jej części czołowej, jest ukształtowana powierzchnia robocza w kształcie stożka o dużym kącie rozwarcia. Zarys tego narzędzia może mieć też kształt promieniowy, paraboliczny lub inny, optymalnie dostosowany do obróbki powierzchni kształtowych o określonej krzywiźnie.
Współosiowo z tą ściernicą, na zewnętrznych prowadnicach korpusu, umieszczony jest ruchomy pierścień z zamocowanymi segmentami przeznaczonymi do obróbki wykończeniowej. Przez wymuszenie zewnętrzne, np. za pomocą siłownika pneumatycznego, możliwe jest przemieszczenie segmentów ściernych do powierzchni obrabianej i niezależną ich pracę po wykonaniu obróbki zgrubnej. Konstrukcja narzędzia umożliwia doprowadzenie płynu chłodząco-smarującego bezpośrednio do strefy obróbki (rys.).
Rys. Narzędzie ścierne do obróbki zgrubnej i wykonanej powierzchni kształtowych
Narzędzie to w szczególności nadaje się do szlifowania powierzchni kształtowych za pomocą robotów przemysłowych. Dzięki możliwości wykorzystania wielu osi sterowniczych, możliwe jest sterowanie (także on-line) wielkością powierzchni styku, intensywnością obróbki oraz strukturą geometryczną powierzchni obrabianych.
Przy odpowiednio ukształtowanych powierzchniach czynnych obu narzędzi ściernych, możliwa jest także obróbka powierzchni płaskich.
Zaletami ściernic do obróbki zgrubnej i wykończeniowej w procesach szlifowania powierzchni kształtowych z materiałów trudno skrawalnych są:
- rozdzielenie obróbki zgrubnej od wykończeniowej z możliwością zastosowania narzędzi ściernych o różnej charakterystyce do każdego z tych zabiegów;
- możliwość sterowania warunkami obróbki przez zmianę strefy szlifowania, zwłaszcza w czasie obróbki z zastosowaniem robotów przemysłowych;
- doprowadzenie płynu chłodząco-smarującego do strefy szlifowania.